Έχω την τύχη να είμαι Αθηναία, γέννημα -θρέμμα, γκάγκαρη έλεγαν παλιά, πέμπτης γενιάς. Για μένα η Αθήνα είναι μια πολλαπλά βιωματική πόλη, την έχω στο πετσί μου, στο καταγωγικό μου DNA τόσο από την πλευρά των προγόνων του πατέρα μου όσο και της μητέρας μου.
Με παππούδες και γιαγιάδες που έζησαν στα σπίτια της Αθήνας, βάδισαν στους ίδιους δρόμους με τους σημερινούς, βρέθηκαν να χειροκροτούν ή να φωνάζουν συνθήματα στις πλατείες της, να έκαναν βόλτες στις συνοικίες της στους Αμπελοκήπους, στα Πατήσια, στα Πετράλωνα, στου Γκύζη. Αυτό το προγονικό DNA συνεχίσθηκε με το δικό μου βιογραφικό και τη σχέση μου με την Αθήνα καιτα προβλήματά της. Τα έζησα μέχρι τώρα τριπλά διδακτικά, απαιτώντας μια σύνθετη εμπειρία. Καταρχήν στον ιδιωτικό τομέα, όπου δούλεψα χρόνια σε επιχειρήσεις με κύρια αντικείμενα αναφοράς τους ανθρώπους ως καταναλωτές, τις ανάγκες και τις τάσεις της αγοράς, την επικοινωνία, τη δημοσιότητα, τα κοινωνικά τους γνωρίσματα και προβλήματα.
Και στον δημόσιο τομέα, σημαντική ήταν η εμπειρία μου, από την άμισθη προσφορά μου στον Δήμο Αθηναίων την δεκαετία το ΄80, στο Υπουργείο Προεδρίας, στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας , στην Προεδρία των Παιδικών και Εφηβικών βιβλιοθηκών του υπουργείου Παιδείας, του Κέντρου Ερευνών για θέματα Ισότητας, της Γενικής Γραμματεία κ.α.
Γνώρισα τα προβλήματα της κοινωνίας και της Αυτοδιοίκησης στη σχέση τους με τους μηχανισμούς και τις νοοτροπίες του Κράτους, όχι σπάνια δύσκολες.Το ερώτημα "Τι έκανα μέχρι τώρα για την Αθήνα" έχει απάντηση και σ´ ένα τρίτο σκέλος. Εκείνο της ανάμιξης μου στη διοίκηση του Δήμου Αθηναίων, στην περίοδο 2006-2010 ως πρώτη δημοτική σύμβουλος και Αντιδήμαρχος.
Εδώ έζησα, έμαθα αλλά και πρόσφερα, όπως γενικά μου αναγνωρίζονται ως πεπραγμένα και ως επιτεύγματα. Βίωσα πάλι από «μέσα» ότι ο Δήμος θέτει τον άνθρωπο και την κοινωνία στο επίκεντρο, πως έχειδιαφορετικό χαρακτήρα από την συμβατική πολιτική, πέρα και πάνω από ιδεολογικές, κομματικές και άλλες επιδιώξεις και σκοπιμότητες. Ο Δήμος είναι υπόθεση όλων μας, η φροντίδα του υποχρέωση προς όλους. Χωρίς διαχωριστικές γραμμές. Η όποια δημόσια εξουσία είναι iκαθήκον, δημόσια προσφορά, υπηρεσία στον κάθε πολίτη.
Αυτή είναι η παιδεία μου, η αγωγή μου, η πυξίδα μου.